Wierzący w chemtrails twierdzą, że te smugi to w rzeczywistości chmury chemikaliów używanych przez rządy do nikczemnych celów. Ale jak mówi Carl Sagan, „nadzwyczajne twierdzenia wymagają nadzwyczajnych dowodów”
Boeing 777 G-YMMF maj 2022. (Ron Smith)
Chemtrails, skrót od chemical trails, to to, co niektórzy nazywają białymi smugami, które widać za samolotem przelatującym nad głową. Wierzący w chemiczny aspekt chemtrails twierdzą, że te smugi są w rzeczywistości chmurami chemikaliów wykorzystywanymi przez rząd lub inny podmiot na dużą skalę . Teorie zwykle twierdzą, że normalna smuga kondensacyjna powinna szybko się rozpraszać, więc wszelkie chmury, które nie znikną natychmiast, muszą być pełne dodatkowych, nieujawnionych substancji.
Jak rzadkie i piękne zjawisko atmosferyczne i aerodynamiczne podsyca szalone teorie spiskowe. Ekspert lotniczy i fotograf lotniczy dr RON SMITH wyjaśnia, jak fikcyjne „chemtrails” są mylone z tęczowymi smugami kondensacyjnymi.
W przypadku smug chemicznych, do rzekomych substancji chemicznych zalicza się zazwyczaj bar, aluminium, osocze ludzkie, rozprzestrzenianie infekcji COVID-19 lub przymusowe szczepionki, a ich domniemanym celem może być manipulacja pogodą, kontrola populacji, rozprzestrzenianie pandemii lub psychologiczny wpływ na ludzi.
Większość zwolenników jest świadoma smug kondensacyjnych spalin silników samolotów pasażerskich, ale odróżnia je od długotrwałych smug, które mogą powstawać w odpowiednich warunkach atmosferycznych. Są one często opisywane jako smugi chemiczne.
Boeing 777 G-YMMF maj 2022. (Ron Smith)
Kwestia, czy smugi kondensacyjne w ogóle wystąpią, zanikną po krótkim dystansie lub będą się utrzymywać przez dziesiątki minut lub dłużej, zależy wyłącznie od lokalnych warunków atmosferycznych. Krytycznymi kwestiami są wilgotność i temperatura. Jeśli powietrze jest bardzo suche, smugi kondensacyjne nie powstają wcale lub trwają krótko.
W szczególności, jeśli powietrze jest przesycone tlenkiem węgla w stopniu umożliwiającym tworzenie się lodu, para wodna w smugach kondensacyjnych natychmiast zamienia się w cząsteczki lodu, które mogą następnie utrwalić się i zostać uznane za dowód występowania „smug chemicznych”.
Piloci samolotów rozpoznawczych z pewnością interesują się kwestią powstawania i czasu trwania smug kondensacyjnych.
Teoria spiskowa dotycząca „smug chemicznych” została w pewnym stopniu podsycona przez kilka osób publikujących zdjęcia przełączników w kokpicie samolotu oznaczonych jako „Kontrola smug chemicznych” lub zdjęcia samolotów testowych, przewożących beczki z wodą w celu zbadania warunków lotu przy różnych kombinacjach masy i środka ciężkości.
Trwają prace badawcze związane ze zmianą klimatu, które sugerują, że możliwe jest zmniejszenie wzrostu globalnej temperatury poprzez modyfikację atmosfery, aby odbijała więcej energii słonecznej w przestrzeń kosmiczną. Jest to znane jako geoinżynieria słoneczna lub modyfikacja albedo. Fakt, że wiadomo, iż te badania są w toku, dodał oliwy do ognia argumentom zwolenników teorii spiskowych.
Jednakże, jak stwierdza Uniwersytet Harvarda: „Badania geoinżynierii słonecznej są na bardzo wczesnym etapie, a temat ten jest (słusznie) bardzo kontrowersyjnym obszarem polityki klimatycznej, ponieważ gdyby kiedykolwiek został przetestowany na dużą skalę lub wdrożony, mógłby wiązać się z ryzykiem fizycznym i wywołać szereg poważnych problemów społeczno-politycznych i etycznych. Jednak nie ma nic tajemnego w badaniu modyfikacji albedo, z setkami publikacji na ten temat w czasopismach naukowych
Wracając do realnego świata, nie ma żadnych przesłanek, że powszechnie ogłoszone „chemtrails” są czymś więcej niż trwałymi smugami kondensacyjnymi, które występują w dobrze poznanych warunkach atmosferycznych. Twierdzi się, że te smugi kondensacyjne są „chemtrails”, ponieważ „wyglądają inaczej”.
Jest jeszcze jeden rodzaj smugi kondensacyjnej, który wygląda inaczej; jest to tęczowa, aerodynamiczna smuga kondensacyjna. W wilgotnych warunkach redukcja ciśnienia (i temperatury) nad skrzydłem w warunkach dużej siły nośnej może powodować kondensację nad skrzydłem.
Jeśli dzieje się to na wysokości w przesyconej atmosferze, skondensowane cząsteczki wody zamieniają się w cząsteczki lodu, które pozostają za samolotem. Tworzy to cały aerodynamiczny ślad kondensacyjny za samolotem. Cząsteczki działają jak „nasiona” w przesyconej atmosferze i z czasem zwiększają swój rozmiar. Gdy są podświetlane przez słońce, cząsteczki rozpraszają światło o kolorach, które są określone przez rozmiar cząstek. Jest to nie tylko ładne i atrakcyjne pod względem wizualizacji przepływu, ale także ożywia debatę na temat „smug chemicznych”.
Boeing 777 G-YMMF maj 2022. (Ron Smith)
Obserwacje sugerują, że wszystkie poniższe kryteria muszą być spełnione, aby taka smuga kondensacyjna mogła zostać zaobserwowana. Nie trzeba chyba wspominać, że pogoda powinna być piękna i słoneczna. Warunki smug kondensacyjnych pod względem temperatury i wilgotności powinny występować (zwykle) na wysokości od 25 do 30 000 stóp. Wymagane jest również przesycenie i temperatura bliska punktu rosy. Często występują niewielkie ilości chmur altocirrus, a te warunki mogą wskazywać na zbliżający się front ciepły.
Sam samolot musi być ciężki (np. blisko początku transatlantyckiego lotu), tak aby współczynnik siły nośnej był wystarczająco wysoki, by można było wytworzyć smugę kondensacyjną w postaci „całego aerodynamicznego śladu”.
Rozproszenie światła słonecznego jest wymagane i w idealnym przypadku samolot będzie przelatywał (widziany przez obserwatora) w promieniu około +/- 10 stopni od wysokości słońca. Jeśli występuje, opalizujący ślad będzie widoczny na znaczną odległość za samolotem. Rozproszenie kolorów w śladzie staje się jaśniejsze, gdy samolot zbliża się do linii wzroku do słońca.
Bardzo ciekawe artykuly nigdzie nie publikowane w Polsce?