Salina Maras w Peru
- Piotr Wiśniewski
- 26 kwi
- 2 minut(y) czytania
Salina Maras znajduje się w Peru odległości 5 km od miasta Maras na stromych zboczach doliny Urubamby w Świętej Dolinie Inków, na wysokości 3000 metrów nad poziomem morza.

Pierwsze saliny w tym miejscu powstały w początkowym okresie rozwoju Imperium Inków (pocz. XV w. ), choć niektórzy uważają, że pierwsze baseny zostały zbudowane jeszcze przez wcześniejszą cywilizację Wari. Inkowie bardziej docenili wartość soli i powiększyli znacznie ilość basenów. Solą tu wytworzoną zaopatrywano całe imperium Inków, a także wicekrólstwo Peru. Produkcja jest kontynuowana do czasów obecnych.
Otrzymywaniem soli zajmują się tu całe rodziny, które organizują się w rodzaj spółdzielni. Jest to istotne bo z racji położenia saliny i sposobu jej zaopatrywania w solankę konieczna jest współpraca wszystkich właścicieli basenów i jednocześnie producentów soli.
Salina składa się z ok. 5000 czworobocznych basenów o powierzchni ok. 5 m2 i 30 cm głębokości każdy, połączonych siecią kanałów i przepustów.

Pozyskiwanie soli jest tu możliwe za sprawą podziemnego źródła słonej wody mineralnej, które wypływa z góry Qaqawiñay, a następnie woda jest rozprowadzana przez sieć wąskich kanałów i przepustów do wszystkich basenów.
Dzięki działaniu słońca, woda ze zbiorników odparowuje, a sól gromadzi się na ich dnach tworząc warstwę kryształów o grubości dochodzącej nawet do 10 cm w porze suchej (od czerwca do października). Wtedy proces krystalizacji trwa najkrócej ok. 1 miesiąca. Sól zbiera się delikatnie za pomocą łopat i drewnianych grabi tworząc kopce, żeby przeschła. Po opróżnieniu basenów znowu napełnia się je solanką i powtarza się cały cykl produkcyjny.
Produkowana tutaj sól jest barwy białej, różowej lub brązowawej. Zależy ona od zawartych w wodzie minerałów (wapń, żelazo, cynk i magnez) oraz od pory roku, w której powstaje. W okresie letnim powstaje najczystsza sól w kolorze białym lub różowym, barwę brązowawą otrzymuje sól produkowana w okresie zimowym.
Wielu ekspertów zaleca różową sól Maras osobom cierpiących na nadciśnienie, ponieważ ma niski poziom chlorku sodu. Ważne jest, aby posiłki solić tą solą dopiero po ugotowaniu ponieważ traci ona swoje właściwości lecznicze w temperaturze wyższej niż 40 stopni Celsjusza.

Ze względu na swoją wyjątkowość, zadziwiające krajobrazy i wartość historyczną - położenie w Świętej Dolinie Inków - salina Maras stała się popularną atrakcją turystyczną w Cusco.
To historyczny cud ukryty w Andach.
Comments